rękopisu:
1450
tekstu polskiego: 1450
XV p. post.
Postać materiału polskiego
Charakterystyka zawartości
Autor: -
Rodzaj: słownik
Typ: rozariusz
Szujski Józef, Trzy zabytki języka polskie XIV i XV wieku, [w:] Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności, t. I, Kraków 1874, s. 40–48.
Polkowski Ignacy, Katalog rękopisów kapitulnych Katedry Krakowskiej, Archiwum do Dziejów Literatury i Oświaty w Polsce, t. III (1884), s. 1–168.
Rkps jest papierowym kodeksem in quarto, liczącym 257 ponumerowanych współcześnie kart + na początku wszyta odwrotnie jedna nienumerowana karta pergaminowa, na której zapisany jest dyplomat z r. 1443. Źródłem Sstp oznaczonym tym skrótem jest rozariusz łaciński (inc. Ex quo vocabularii varii et autentici, videlicet Huguicio, katolicon) pisany we Lwowie przez Piotra z Uścia. Zaczyna się on od k. 2r i zajmuje 246 kart tego kodeksu. Cały pisany jest jedną ręką w 1450 r. Od k. 3v pojawiają się w nim wyrazy polskie, w sumie około 120. Część z nich powtarza się w innych rozariuszach. Część polskich wyrazów z ich łacińskimi odpowiednikami wydał w roku 1874 Józef Szujski w R I s. 43-46 a potem w 1884 I. Polkowski w Katalogu rękopisów kapitulnych Katedry Krakowskiej drukowanym w AKLit III na s. 163-164. Wydanie to zawiera nieścisłości w opisie zabytku oraz wiele błędów w odczytaniu, zwłaszcza wyrazów polskich. Nigdy nie było ono źródłem Sstp; Pracownia Sstp korzystała z rękopiśmiennych ekscerptów Jana Łosia, sprawdzonych i uzupełnionych przez Wandę Żurowską-Górecką. Jedną glosę z tego rozariusza, będącą nazwą botaniczną (gar), zacytowano w Sstp z Materiałów Rostafińskiego, opatrując ją skrótem Rost, ponieważ nie było jej w materiale wyekscerpowanym przez Łosia. W Sstp materiał cytowano z datą z rkpsu 1450. Kodeks zawiera także niewielki polski tekst, będący satyrą na chłopów (cf. Satyra). ~ Cf. Rost poz. 19.
