nie odmienia się
| Odmiana: |
nie odmienia się |
Definicje
Połączenia wyrazowe
co... koli01. 'cokolwiek'csoż... koli02. 'cokolwiek'- Aczbi kto vraszyl rolyø albo wynnyczøø a puszczylby dobitczøø swe, abi spasl czudze: czsosz bi koly myal na polyu swem nalepszego (quidquid optimum habuerit in agro suo)..., za szkodø podlug sgodzenya maa nawroczycz 1455 BZ (1) - Ex 22, 5
dokąd... koli03. 'dokądkolwiek'- Bog... mu dal mocz, *dokod bi koly chcyal gydz maiøcz volenstwo, abi czinyl, czso bi kole chcyal (dedit illi potestatem..., quaecumque facere voluisset) 1455 BZ (1) - Tob 1, 14
gdyż... koli04. 'kiedykolwiek, ilekroć'- Gdisz gest koly przyszedl czasz owczam kotno bicz (postquam enim conceptus ovium tempus advenerat), wydzal gesm, ysze szø zchadzali s barani owce 1455 BZ (1) - BZ Gen 31, 10
gdzie... koli05. 'gdziekolwiek'- Adam podal szø Ianovy w penandzech pot czøszø, gdze bi gi coli vczandzacz mogl o yego penødze 1398 Kościan - nr 98
- Lew poklaknawschy na swa kolana, dal yemv chvala, a gdzye on koly przyschedl, tu naslyadvyącz, lyzal yego stopy (quocumque puer ambulabat, leo sequebatur lingensque vestigia deosculabatur) XVI in. Rozm - 138
jako... koli06. 'w jakikolwiek sposób'- lakosmcoli mego tworcza roznewal, tego mi dzissa zal ot mego pranego ssercza ca 1415 Spow (2)
- Yakomkoly szgrzeszyl: pychą, lakomstvem..., tego my zal y tego sya kaya XV Spow (3)
kąd... koli07. 'którędykolwiek'kędy... koli08. 'którędykolwiek'- Kandymkoly yal, thom yal po prawey prawdze Wanszowske na lewo, a Kampske na prawo 1422 RtKon - nr 384
- Isze pąn Micolay Przebandowsky ranczyl sza pana Iąna Pnewskego, isze kandi bi koly jednacze snamonali y rospravili, tady copcze sypani many bicz 1422 Pozn - nr 1101
kto... koli09. 'ktokolwiek, ktoś'ktory... koli10. 'którykolwiek, jakikolwiek'- Ezdraszu..., wszitki, ktorzi zakon Boga twego <nie> znaiø, vczi, ysze ktorzi bi koly przestøpyly zakon (omnis qui non fecerit legem Dei tui), abi bily pylnye karany 1455 BZ (1) - II Esdr 8, 27
Partykuła niesamodzielna, uogólnia znaczenie określenia wykonawcy lub przedmiotu czynności bądź okoliczności zdarzenia. Oddzielona od zaimka (rzeczownego, przymiotnego bądź przysłownego) formą osobową lub wykładnikiem trybu przypuszczającego (condit.) czasownika być, wyjątkowo innym wyrazem.
