LekKoń (2)

nr źródła: 1642

Datowanie

rękopisu: ca 1425
glos: XV p. pr.

Postać materiału polskiego

glosy

Tytuł

Recepty końskie

Charakterystyka zawartości

Autor: -
Rodzaj: tekst prozaiczny
Typ: inny

Wydanie

Kowalczyk Maria, Staśkiewicz Grzegorz, Lekarstwa końskie z dwóch rękopisów łacińskich z pierwszej połowy XV w., Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, vol. XXXIV, 22 (1979). Sec­tio DD, s. 227–248.

Bibliografia

Uwagi

Autorzy przedstawiają fragmenty dwóch rkpsów z fotokopia­mi jednej karty każdego z nich:
2. k. 295v-296v i fragment k. 174v z rkpsu Biblioteki Jagiellońskiej 778, zawierające nieznaną dotąd kopię lekarstw końskich z pierwszej ćwierci XV w. i jedną receptę z k. IIIv z rkpsu Biblioteki Jagiellońskiej 849, bez glos polskich. Fragmenty z rkpsu 778 pochodzą z kodeksu niemającego notki proweniencyjnej. Ale wydawcy piszą, że w niektórych tekstach i licznych dopiskach na marginesach występuje pismo Jana z Dobrej, można więc przypuszczać, że kodeks był jego własnością. Prawdopodobnie dopiero w XVI w. został przekazany do Biblioteki Uniwersytetu Krakowskiego. Kodeks, pisany przez kilka rąk, zawiera liczne, często niewielkie traktaty związane z medycyną. Najobszerniejszy jest Mundinus de herbis secundum ordinem alphabeti z licznymi uzupełnieniami i glosami na marginesach. Zarówno w tekstach łacińskich kodeksu, jak i na marginesach wiele polskich glos, nie ma ich tylko na k. 174v. Autorzy zaznaczają, że wydał je (ale nie wszystkie zauważył) Józef Rostafiński. Lekarstwa końskie, znajdujące się w tym kodeksie, zawierają się w 44 rozdziałkach poświęconych poszczególnym chorobom. Występują w nich liczne polskie nazwy chorób koni i cztery nazwy roślin, których Rostafiński nie wydał. Dwie z nich, z k. 295v, zamieszczają autorzy nowego Katalogu średniowiecznych rękopisów Biblioteki Jagiellońskiej (w t. VI na s. 48). W Sstp materiał datowano XV in. Ekscerpcja pełna Ludwiki Szelachowskiej-Winiarzowej. W Sstp od t. IX. Reszta materiału ukaże się w suplemencie. ~ Cf. Rost poz. 4.

Odsyłacze