rękopisu:
ca 1480
tekstu polskiego: ca 1480
Postać materiału polskiego
Ortyle magdeburskie
Ortyle prawa magdeburskiego
Ortyle Ossolińskich
Charakterystyka zawartości
Autor: -
Rodzaj: tekst prozaiczny
Typ: zapiska sądowa
Najstarsze staropolskie tłumaczenie ortyli magdeburskich wg rkpsu nr 50 Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich, opracowali i wydali Reczek Józef i Twardzik Wacław. Cz. II. Transliteracja i transkrypcja tekstu, Wrocław 1972.
Polski tekst ortyli znajduje się w rkpsie na k. 26r-105r. Poprzedzony jest (na k. llr—22v) rejestrem, zawierającym tytuł każdego ortylu po łacinie i początek pierwszego zdania po polsku. Polskie zdania rejestru nie są wzięte bezpośrednio z tekstu polskiego, zachowanego w tym rkpsie, lecz z jakiegoś innego, bardzo podobnego do ortyli z 1501 r. wydanych przez Wiszniewskiego z rkpsu nr 223, należącego do Biblioteki Jagiellońskiej. Oprócz ortyli w rkpsie znajdują się statuty prawne dotyczące Żydów. W tomach I-V Sstp materiał cytowano z ogłoszonych dawniej urywków jako OrtBr, OrtKał. OrtVrtel. Od tomu VI wg pełnego odpisu sporządzonego przez J. Reczka i W. Twardzika. Od 1953 r. Pracownia Sstp posiada zdjęcia rkpsu, wg których sprawdzano poprawność odczytań. W części I Wstęp - Uwagi ogólne - Charakterystyka językowa. Wrocław 1970, autorzy zamieścili dokładny opis wszystkich rkpsów, w których zachowało się tłumaczenie ortyli, oraz szczegółowo scharakteryzowali ich język. Część III, Wrocław 1972, zawiera pełny indeks frekwencyjny i wyrazowy. W Sstp materiał cytowano w odpowiednim miejscu chronologicznym między datą ca 1455 a 1456-60, nie podając jednak daty przy cytatach. Skrót źródła wprowadzono w Uzupełnieniach do spisu źródeł w t. VI. Pełna ekscerpcja z kart matrycowych, przygotowanych przez Wacława Twardzika, Ludwiki Szelachowskiej-Winiarzowej.