rękopisu:
1432, 1457
glos: 1432, 1457
Postać materiału polskiego
Charakterystyka zawartości
Autor: -
Rodzaj: tekst prozaiczny
Typ: zapiska urzędowa
Kutrzeba Stanisław, Polskie ustawy i artykuły wojskowe od XV do XVIII wieku, Archiwum Komisji Historii Wojskowej, t. III, Kraków 1937.
Błaszczyk Grzegorz, Ustawy i artykuły wojskowe Polski i Litwy do 1569 roku, Studia i Materiały do Historii Wojskowości, t. 39 (1998), s. 111-142.
Starodawne Prawa Polskiego Pomniki z ksiąg dotąd nieużytych, głównie zaś z ksiąg dawnych sądowych ziemskich i grodzkich Ziemi Krakowskiej wyciąnął i wydał Antoni Zygmunt Helcel, t. II, Kraków 1870.
Wydawnictwo na s. 1-28 zawiera trzy edykty z lat 1432, 1457 i 1474 oraz jeden statut wojenny z 1477 r. Edykty z lat 1432 i 1457 dotyczą przechodu wojsk i „taksy, przepisanej dla wojska przy rekwizycjach” (s. VII). Edykt z r. 1474 dotyczy szkód wyrządzonych przez wojsko w dobrach duchownych. Kutrzeba pisze, że edykty te były znane w XV stuleciu z rkpsów, od XVI w. także z druków, od statutu Łaskiego z 1506 r. począwszy. „Tu wydaje się te akta według wszystkich znanych obecnie tekstów wraz z dawnymi tłumaczeniami z XV-XVI wieku” (s. VII). Edykt z 1432 r. króla Władysława Jagiełły wydał wcześniej Helcel w II tomie Starodawnych Prawa Polskiego Pomnikach pod nrem 2433 i z tego wydania cytowana jest w Sstp jedyna glosa siedmnadzieścia (cf. StPPP II). Edykt z 1457 r. króla Kazimierza Jagiellończyka ma jedną glosę (siedmnadzieścia). Oryginał nieznany. W edykcie z 1474 r. króla Kazimierza Jagiellończyka nie ma polskich glos. Statut wojenny z 1477 r., którego oryginał jest nieznany, wydawca podaje z kopii XVI-wiecznej, dlatego materiał w postaci trzech glos polskich nie wszedł do Sstp.
