ŚlPolW (13)

nr źródła: 951

Datowanie

rękopisu: 1439-1477
tekstu polskiego: XV p. pr.

Postać materiału polskiego

tekst ciągły

Tytuł

Pieśń husycka o królu Zygmuncie Luksemburczyku

Charakterystyka zawartości

Autor: -
Rodzaj: tekst wierszowany
Typ: pieśń

Wydanie

Walter Mieczysław, Śląskie polonica rękopiśmienne w zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej we Wrocławiu, cz. 2, Wrocław 1949.

Bibliografia

Wydra Wiesław, Rzepka Ryszard Wojciech, Chrestomatia staropolska. Teksty do roku 1543, wyd. III, Wrocław 2004.

Diels Paul, Ein Hussitenlied auf König Sigismund, Archiv für slavische Philologie, herausgegeben von Jagić Vatroslav, bd. XLII (1929), s. 97-108.

Uwagi

Wydawca przedstawia XV-wieczne rkpsy, zawierające glosy i teksty polskie. Materiał ten, z wyjątkiem cyzjojana z rkpsu IV Q 161 (cf. CyzWroc) i pieśni z rkpsu I Q 393 (cf. JA XLII 97-108), nie był dotąd publikowany.
Są to następujące rkpsy:
13. s. 25-27 rkps I Q 393 z lat 1439-1477 liczący k. II + 692. Na wewnętrznej stronie przedniej okładki na k. Ir mieści się polski tekst, z naleciałościami czeskimi, pieśni husyckiej o królu Zygmuncie Luksemburczyku. Karta ta wszyta jest odwrotnie w stosunku do całego rkpsu. „Jest to pieśń husycka, szydercza, skierowana przeciwko panowaniu Zygmunta Luksemburczyka w Czechach. Chodzi o wydarzenia polityczne z okresu 1420-1424. Na czele radykalnego odłamu husyckiego walczącego z panowaniem Zygmunta Luksemburczyka stał Żiżka (zmarł 1424). Tekst pieśni powstał przed 1439 rokiem” (s. 25). Tekst wpisał Krystian z Góry, zakonnik z klasztoru Augustianów w Żaganiu, zapewne w tym samym czasie co kazania, pisane w drugiej ćwierci XV w. Śląska proweniencja tekstu tłumaczy liczne jego naleciałości czeskie. Nowsze wydanie w ChrestWRz s. 287-288 (też w transkrypcji).
Na końcu opracowania zamieszczono fotokopie wybranych rkpsów. Wszystkie polskie głosy i teksty wydawca podaje w transliteracji i transkrypcji. W Sstp materiału z tego źródła nie wykorzystano przez niedopatrzenie, zostanie on wykorzystany w suplemencie. Ekscerpcja Mariusza Leńczuka.

W JA XLII 97-108 opublikowano tekst polski i czeski.

Odsyłacze