rękopisu:
1105-1506
glos: –
Postać materiału polskiego
Dokumenty dotyczące klasztoru benedyktynów w Tyńcu
Charakterystyka zawartości
Autor: -
Rodzaj: tekst prozaiczny
Typ: inny
Kodeks dyplomatyczny klasztoru tynieckiego. Codex diplomaticus monasterii Tynecensis, wydali Kętrzyński Wojciech i Smolka Stanisław, Lwów 1875. Cz. I (do s. 183) opracowana przez Kętrzyńskiego Wojciecha, obejmuje okres od r. 1105 do 1399; cz. II opracowana przez Smolkę Stanisława, obejmuje okres od r. 1401 do 1506.
Po przymusowym, na mocy dekretu cesarza austriackiego Józefa II, opuszczeniu Tyńca przez benedyktynów w r. 1817, klasztorne zbiory biblioteczne przewieziono dwa lata później do Lwowa; archiwum tynieckie znalazło się we Lwowie w 1827 r. Zarówno zbiory biblioteczne, jak i archiwalne spłonęły w r. 1848 w następstwie ostrzeliwania gmachu uniwersytetu lwowskiego przez wojska austriackie; z archiwum tynieckiego ocalało ledwie kilkanaście rkpsów. Szczęśliwie Aleksander Batowski, który nosił się z zamiarem wydania kodeksu dyplomatycznego tynieckiego, sporządził wcześniej odpisy oraz opisał wiele dokumentów. A. Batowski zmarł w 1862 r., a jego materiały wykorzystali do swej edycji W. Kętrzyński i S. Smolka. Korzystali oni też z ocalałych rkpsów będących wówczas własnością m.in. Włodzimierza Dzieduszyckiego, Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie i Biblioteki Uniwersytetu we Lwowie. Korzystali również z pochodzącego z XVII w. rescriptorium, które zawierało odpisy dokumentów i składało się z dwóch tomów in folio. Jedna z tych ksiąg była własnością Wiktora Baworowskiego, a druga Biblioteki Zakładu Narodowego im. Ossolińskich we Lwowie. Kętrzyński i Smolka korzystali także ze znajdujących się w zbiorach Włodzimierza Dzieduszyckiego kopii tynieckich dokumentów oraz z będącego własnością Wiktora Baworowskiego rkpsu in folio z XVII w. Transsump- tum privilegiorum et aliorum documentorum. Wydawca pierwszej części Kodeksu dyplomatycznego klasztoru tynieckiego, W. Kętrzyński, podaje na s. XXXIII-XLI wykaz 128 drukowanych w tej części tomu dokumentów. S. Smolka, wydawca części drugiej, daje na s. XV-XXIX (numeracja po s. 183) spis dokumentów od nru 129 do 299; rkpsy sprzed r. 1501 kończą się na nrze 292. Na końcu tomu znajdują się, dotyczące obu części, indeksy nazw miejscowych i osobowych oraz wyrazów pospolitych polskich i niemieckich. W tekście dokumentów występuje około dwustu polskich glos niewyróżnionych drukiem przez wydawców.
