rękopisu:
1400-1425
tekstu polskiego: (1449) XVI
Postać materiału polskiego
Pieśń o Wiklefie
Lachowie, Niemcowie, wszyćcy językowie...
Charakterystyka zawartości
Autor: -
Rodzaj: tekst wierszowany
Typ: pieśń
Vrtel-Wierczyński Stefan, Wybór tekstów staropolskich. Czasy najdawniejsze do r. 1543, Lwowska Biblioteka Slawistyczna, t. XII, Lwów 1930.
Wicher Andrzej, Pieśń o Wiklefie Andrzeja Gałki jako próba upolitycznienia filozoficznego realizmu, Biuletyn Biblioteki Jagiellońskiej, R. LXVI (2016), s. 223–226.
Wydra Wiesław, Rzepka Ryszard Wojciech, Chrestomatia staropolska. Teksty do roku 1543, wyd. III, Wrocław 2004.
Urbańczyk S., Do interpretacji "Pieśni o Wiklefie" Andrzeja Gałki, Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Szczecinie, nr 29, Prace Wydziału Humanistycznego, nr 8 (1979), s. 9–14.
Feicht Hieronim, Polska pieśń średniowieczna, [w:] Musica medii aevi, t. 2, Kraków 1967, s. 6.
Nowak-Dłużewski Juliusz, Okolicznościowa poezja polityczna w Polsce. Średniowiecze, Warszawa 1963, s. 66–67.
Zathey Jerzy, „Pieśń o Wiklefie” i jej zapomniana melodia, Pamiętnik Literacki, t. XLVI, zesz. 3 (1955), s. 171–187.
Rkps nr 306 jest przechowywany w Bibliotece Księcia Augusta w Wolfenbüttel. Liczy 374 karty. Prawie wszystkie zawarte w nim teksty zostały zapisane ręką z 1 połowy XV w. Na wyklejce oprawy rkpsu znajduje się pieśń, która powstała przed r. 1449, a tutaj została zapisana mniej więcej w połowie XVI w. Po ukazaniu się artykułu Jerzego Zatheya, „Pieśń o Wiklefie” i jej zapomniana melodia, w Pamiętniku Literackim XLVI zesz. 3, Warszawa 1955, s. 171-187, naniesiono na podstawie tej pracy poprawki do tekstu wydanego przez S. Vrtla-Wierczyńskiego. Na s. 177 wydania Zatheya jest zamieszczona reprodukcja fototypiczna. W Sstp cytowano bez daty przy cytatach, w ciągu chronologicznym między 1420-1449 a XV p. pr. Zabytek wydano również w ChrestWRz 288-290 (też w transkrypcji), zaś na s. 441 ChrestWRz zamieszczono nowsze informacje bibliograficzne dotyczące zabytku.
