rękopisu:
1455
tekstu polskiego: 1455
Postać materiału polskiego
Biblia królowej Zofii
Biblia szaroszpatacka
Charakterystyka zawartości
Autor: -
Rodzaj: tekst prozaiczny
Typ: przekład Pisma Świętego
Biblia szaroszpatacka. Podobizna kodeksu Biblioteki Reformowanego Gimnazjum w Szaroszpataku, wydał Ludwik Bernacki, Kraków 1930.
Urbańczyk Stanisław, Kyas Vladimír, Biblia królowej Zofii (szaroszpatacka) wraz ze staroczeskim przekładem Biblii, Wrocław 1965-1971.
Lexikon zur altpolnischen Bibel 1455 (Sophienbibel, ausgabe von Małecki), von Adam Babiaczyk, Breslau 1906.
Biblia królowej Zofii, żony Jagiełły. Z kodeksu szaroszpatackiego wydana przez Antoniego Małeckiego, Lwów 1871.
A. Małecki w obszernym wstępie (s. V-L) zamieszcza szczegółowe informacje, oparte na wypowiedziach badaczy polskich, czeskich, niemieckich i węgierskich, na temat losów kodeksu. W dalszej części wstępu podaje dokładny opis zabytku oraz próbę odtworzenia jego genezy i historii. Wydanie Małeckiego zawiera transliterację odnalezionego w Szaroszpataku kodeksu. L. Bernacki we wstępie (s. 7-20) przedstawia opis i historię kodeksu szaroszpatackiego oraz odnalezionych fragmentów Biblii, które (z wyjątkiem I Reg i I Esdr), miały wchodzić w skład jej drugiego tomu. Fragmenty te zapisane były na kartach użytych do oprawy książek byłej Bibliote36
ki Miejskiej we Wrocławiu i Biblioteki Muzeum Narodowego w Pradze. Wydanie Bernackiego zawiera fotokopie tegoż kodeksu, a ponadto fotokopie fragmentów Biblii, które odnaleźli i wydali W. A. Maciejowski (z I Królewskiej), Harsânyi Istvân (z I Ezdrasza), Erdmann Hanisch (z Izajasza, Jeremiasza, Nahuma i I Machabejskiej), T. Wierzbowski (z Jeremiasza), W. Hanka (z Daniela). W zawierusze ostatniej wojny światowej zaginął fragment Jeremiasza i Nahuma. Wydanie Małeckiego stanowiło podstawę niepełnej ekscerpcji materiału przez Jana Łosia dla Sstp. Opracowując hasła słownikowe, korygowano materiał wyekscerpowany z tego wydania według fotokopii Bernackiego. W trakcie opracowywania artykułów słownikowych uzupełniano ekscerpcję według indeksu do Biblii opracowanego przez A. Babiaczyka pt.: Lexikon zur altpolnischen Bibel 1455 (So- phienbibel, ausgabe von Małecki), von Adam Babiaczyk, Breslau 1906. Kiedy ukazało się nowe wydanie Stanisława Urbańczyka i Vladimira Kyasa (Biblia królowej Zofii (szaroszpatacka) wraz ze sta- roczeskim przekładem Biblii, Wrocław 1965-1971 (transliteracja). Komitet Językoznawstwa PAN. Wydawnictwa Źródłowe), z tego wydania uzupełniano ekscerpcję oraz korygowano odczytania. Źródło przytaczano według ksiąg, rozdziałów i wersetów Wulgaty. Po drugiej wojnie chyba rkpsy biblioteki szaroszpatackiej zostały wywiezione z Budapesztu do Niżnego Nowgorodu. Niedawne próby odnalezienia tam Biblii przez W. Wydrę nie dały oczekiwanych rezultatów i trzeba zabytek uznać za zaginiony. W Sstp źródło cytowano w odpowiednim miejscu chronologicznym między datą 1455 a ca 1455, nie podając jednak daty przy cytatach.
