rękopisu:
ca 1455-1495
tekstu polskiego: XV p. post.
Postać materiału polskiego
Dekalog
Dziesięcioro przykazań Bożych
Decem praecepta Dei
Charakterystyka zawartości
Autor: -
Rodzaj: tekst wierszowany
Typ: inny
Brückner Aleksander, Kazania średniowieczne, cz. III, [w:] Rozprawy Akademii Umiejętności. Wydział Filologiczny, t. XXV, Kraków 1897, s. 115–205.
Bracha Krzysztof, Nauczanie kaznodziejskie w Polsce późnego średniowiecza. Sermones dominicales et festivales z tzw. kolekcji Piotra z Miłosławia, Kielce 2007.
Wydra Wiesław, Rzepka Ryszard Wojciech, Chrestomatia staropolska. Teksty do roku 1543, wyd. III, Wrocław 2004.
Belcarzowa Elżbieta, Glosy polskie w łacińskich kazaniach średniowiecznych, cz. IV, Kraków 2001.
Wydra Wiesław, Polskie dekalogi średniowieczne, Warszawa 1973.
Łoś Jan, Początki piśmiennictwa polskiego. Przegląd zabytków językowych. Wydanie drugie, poprawione. Lwów 1922.
Brückner Aleksander, Drobne zabytki języka polskiego XV wieku. Pieśni, modlitwy, glosy, [w:] Rozprawy Akademii Umiejętności, Wydział Filologiczny, t. XXV, Kraków 1897, s. 206–291.
Dek I 7. XV p. post. R XXV 199-200, wydał Brückner Aleksander, Kazania średniowieczne, cz. III, Kraków 1897. ~ Rkps, pochodzący z biblioteki klasztoru oo. Paulinów Na Skałce w Krakowie, znajdował się w Ces. Bibl. Publ. w Petersburgu pod sygn. Lat. I F 449. Następnie, na mocy traktatu ryskiego, znalazł się w Bibliotece Narodowej w Warszawie pod sygn. IV 3022. Na k. 91v na początku łacińskiego komentarza do dziesięciorga przykazań został zapisany polski dekalog. Wydra s. 72-74. Dekalog wydała również Elżbieta Belcarzowa w IV części Glos polskich w łacińskich kazaniach średniowiecznych, Kraków 2001, na s. 116 (też w transkrypcji). Dekalog wydali także W. Wydra i W. R. Rzepka w ChrestWRz 25 (też w transkrypcji).
