rękopisu:
1463-1465
tekstu polskiego: 1463
Postać materiału polskiego
Skarga umierającego
Żale konającego
Ach, moj smętku, ma żałości
Charakterystyka zawartości
Autor: -
Rodzaj: tekst wierszowany
Typ: inny
Vrtel–Wierczyński Stefan, Wybór tekstów staropolskich. Czasy najdawniejsze do r. 1543, Lwowska Biblioteka Slawistyczna, t. XII, Lwów 1930.
Wydra Wiesław, Rzepka Wojciech Ryszard, Chrestomatia staropolska. Teksty do roku 1543, wyd. III, Wrocław 2004, s. 277–280.
Włodarski Maciej, Obraz i słowo. O powiązaniach w sztuce i literaturze XV-XVI wieku na przykładzie "ars moriendi", Kraków 1991.
Michałowska Teresa, Świat poetycki: granice wyobraźni. O poezji polskiej XV wieku, Pogranicza i konteksty literatury polskiego średniowiecza, pod red. T. Michałowskiej, Wrocław 1989, s. 153.
Michałowska Teresa, "Dusza z ciała wyleciała". Próba interpretacji, Pamiętnik Literacki, R. 80 (1989), z. 2, s. 3–26.
Włodarski Maciej, Ars moriendi w literaturze polskiej XV i XVI w., Kraków 1987.
Wydra Wiesław, Dwa XVIII-wieczne przekazy Skargi umierającego, Studia Polonistyczne, t. 14/15 (1986/1987), s. 365–376.
Włodarski Maciej, W średniowiecznym kręgu śmierci ("Skarga umierającego", "De morte prologus"), Ruch Literacki, R. 27 (1986), s. 293–404.
Rączkowski Witold, Polskie przedstawienia "scala salutis" na tle tematyki śmierci w sztuce i literaturze średniowiecznej, Studia Theologica Varsaviensia, R. 23 (1985), z. 1, s. 123–137.
W roku 1941 rękopis został wywieziony przez Niemców do Królewca i ślad po nim zaginął.
Tekst Skargi zapisany po Dialogu mistrza Polikarpa ze śmiercią.
W Sstp materiał cytowany w ciągu chronologicznym między Naw a XV p. post., bez daty przy cytatach.
Przedwojenny odpis znajduje się w Archiwum PAN w Poznaniu.
Tekst polski datowany ca 1500.
