rękopisu:
1482-1483
tekstu polskiego: 1482-1483
Postać materiału polskiego
Modlitwy Wacława
Modlitewnik Wacława
Charakterystyka zawartości
Autor: -
Rodzaj: tekst prozaiczny
Typ: modlitwa
Modlitwy Wacława. Zabytek języka polskiego z wieku XV z dołączeniem glos polskich, powtórnie wydał Malinowski Lucjan, Kraków 1887.
Szelachowska-Winiarzowa Ludwika, Staropolskie Modlitwy Wacława - zabytek znany i nieznany, [w:] W kręgu dawnej polszczyzny, t. III, Kraków 2017, s. 81–99.
Wydra Wiesław, Rzepka Wojciech Ryszard, Chrestomatia staropolska. Teksty do roku 1543. Wydanie III, Wrocław 2004, s.34–37.
Staszewska Zdzisława, Język Modlitw Wacława, Łódź 1997.
Staszewska Zdzisława, Oboczność e:ø w Modlitwach Wacława, [w:] "Rozprawy Komisji Językowej ŁTN" XL, 1995, s.207–217
Staszewska Zdzisława, Cybulski Marek, Fleksja Modlitw Wacława, [w:] Polszczyzna średniowieczna i renesansowa, Łódź 1990, s. 159–172.
.
Rymut Kazimierz, Uwagi o języku Modlitw Wacława, Prace Filologiczne XXXII (1985) s. 305–322.
Borcz Tadeusz, Polskie modlitewniki XV i XVI stulecia, Studia Pelplińskie 1969, s. 79–80.
Bibliografia literatury polskiej "Nowy Korbut", t. 1. Piśmiennictwo staropolskie, oprac. zespół pod kierownictwem R. Pollaka, Warszawa 1963, s. 231–232.
Górski Karol, Od religijności do mistyki. Zarys dziejów życia wewnętrznego w Polsce, cz. 1: 966–1795, Lublin 1962.
Wydawnictwo zawiera psalmy i modlitwy w układzie godzin kanonicznych, czyli godzinek o Matce Bożej, o św. Annie i o Aniele Stróżu, s. 1-60. Rkps, znajdujący się obecnie w zbiorach Biblioteki Uniwersyteckiej w Budapeszcie pod sygn. Codices Slavici Ms VI nr 2, pochodzi z klasztoru Kartuzów w Czerwonym Klasztorze pod Lechnicą nad Dunajcem. Pisany był w Krakowie ręką magistra Wacława Ubogiego z Brodni. Nie jest datowany, ale wg Wisłockiego powstał około r. 1482. Na k. 113v jest fragment Wierzę (cf. Wierzę 13), a na k. 41v-42v Salve Regina (cf SalveReg 11). W Sstp materiał cytowano wg kart rkpsu bez daty, ale w odpowiednim miejscu chronologicznym, między r. 1482 a 1483. Poprawki tekstu wg Pocz 214 oraz wg fotokopii, co podkreślono specjalną uwagą w III t. Sstp na s. 482. Od 1956 r. Pracownia Sstp ma fotokopie rkpsu i wg nich cytowano materiał zabytku. Najnowsza bibliograficzna wzmianka o rkpsie, wraz z fragmentami tekstu w transliteracji i transkrypcji, w ChrestWRz na s. 34-37. Autorzy oceniają czas powstania zabytku na ostatnią ćwierć XV w. Ekscerpcja m.in. Stanisława Urbańczyka.
ChrestWRz datuje 1476-1482.
