Postać materiału polskiego
Charakterystyka zawartości
Autor: -
Rodzaj: tekst prozaiczny
Typ: inny
Baranowski Ignacy Tadeusz, Spis rycerstwa powiatu wiskiego i wąsoskiego, które uczestniczyło w wyprawie wołoskiej 1497 r., Collectanea Biblioteki Ordynacji hrabiów Krasińskich nr 4, Warszawa 1913.
Pułaski Franciszek, Pieśni religijne XV w. z rękopisów Biblioteki Ordynacji hrabiów Krasińskich, Sprawozdania z Posiedzeń Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, t. V, zesz. 1 (1912), s. 3–21.
Na s. 3-8 znajduje się wstęp wydawcy. Pospolite ruszenie 1497 r. pozostawiło jako pamiątkę po sobie stosunkowo dużą ilość dokumentów, które stopniowo ukazują się w druku. M. Bobrzyński w 1882 r. wydal w StPPP VI Akta sądów obozowych województwa kaliskiego z wyprawy na Wołoszę 1497 r. oraz Rejestr żołnierzy wyprawionych na wojnę wołoską w roku 1497 z województwa kaliskiego w zastępstwie osób do służby wojskowej obowiązanych. S. Kutrzeba wydał w 1902 r. w AKH IX s. 235-388 nowe materiały odnoszące się do tej wyprawy a zaczerpnięte bądź z odszukanych przez siebie źródeł, bądź z odpisów pozostałych po A. Pawińskim. Są to: Spis dóbr skonfiskowanych w różnych częściach Polski z powodu niesłużenia wyprawy mołdawskiej z 1497 r. i Akta procesów o dobra skonfiskowane z powodu niesłużenia wyprawy z r. 1497. Materiały przez nich wydane odnoszą się do Wielkopolski i Małopolski, brak natomiast odpowiednich mazowieckich. To skłoniło Baranowskiego do wydania spisów obywateli ziem wiskiej i wąsoskiej, którzy uczestniczyli w wyprawie 1497 r., oraz tych, którzy w wyprawie tej z różnych powodów nie brali udziału całkiem lub też uczestniczyli w niej tylko częściowo. Rkps, z którego Baranowski czerpie spisy, odkryty został przez Aleksandra Rembowskiego. Jest to zabytek wielkości 11 x 32,4 cm, pisany drobnym, ale wyraźnym pismem. Oprócz interesujących wydawcę spisów rkps len zawiera na początku (s. 1-2) Regestrum resignationis castri et capitaneatus Viznensis 1499. Obok nowej paginacji, zrobionej już w Bibliotece Krasińskich, rkps o sygn. 3558, nosi ślady dawnej paginacji, świadczące, że jest on cząstką jakiejś większej całości, być może księgi zawierającej akta grodu wiskiego z XV w. Na s. 9-36 wydawca podaje tekst Spisu. W wydanym zabytku znajduje się jedna glosa (bartnicy) zapisana dwukrotnie na s. 26 i 27, która nie jest cytowana w Sstp. Materiał zostanie wykorzystany w suplemencie.
