rękopisu:
XV
tekstu polskiego: XV p. post.
XV
Postać materiału polskiego
Charakterystyka zawartości
Autor: -
Rodzaj: słownik
Typ: przekładowy
Rostafiński Józef, Średniowieczna historia naturalna w Polsce, cz. I. Symbola ad historiam naturalem medii aevi. Plantas, animalia, lapides et cetera simplicia medicamenta quae Polonia adhibebantur inde a XII usque ad XVI saeculum [...] collegit [...], cz. II. Collectanea scientiam naturalem qualis medii aevi temporibus in Polonia viguit illustrantia. Materiały źródłowe do słownictwa przyrodniczego średnich wieków w Polsce, Kraków 1900.
Materiał cytowano z tomu II według kur- sywnej numeracji zamieszczonej przez wydawcę. Autor umieszcza w transliteracji także synonimikę łacińską. Charakterystykę źródeł i objaśnienia średniowiecznych nazw botanicznych zamieścił Rostafiński w tomie I. W Sstp prawie zawsze przedrukowywano te znaczenia. W nielicznych wypadkach niewątpliwych pomyłek wydawcy Sstp identyfikował nazwy samodzielnie. Systematyczne polskie nazwy botaniczne podawano za kluczem do oznaczania roślin: Władysław Szafer, Rośliny polskie, Warszawa 1953. Na końcu I tomu Rostafiński umieszcza trzy indeksy: 1. łaciński indeks rodzajów roślin - Genera plantarum at animalium; 2. łaciński indeks nazw roślin - Index nominum propriorum; 3. spis polskich nazw (przy zestawieniach układ alfabetyczny wg rzeczowników). Większość materiału ekscerpował własnoręcznie do magazynu Sstp sam Józef Rostafiński. Materiał niewyekscerpowany rozpisywał każdy autor botanicznego hasła wg cz. II Średniowiecznej historii naturalnej w Polsce, uprzednio wyszukując w cz. I odpowiednie numery nazw. Wydawca przedstawia następujące XV-wieczne rkpsy i inkunabuły (u Rostafińskiego w cz. II Materiały źródłowe jest ciągła numeracja rkpsów i inkunabułów z w. XV i XVI, przy czym nie są one ułożone chronologicznie):
11. Rkps Biblioteki Kórnickiej nr 194 (Rostafiński błędnie w obu tomach podaje nr 184). Znajduje się on w Materiałach na s. 160 i obejmuje nry polskich nazw 4941-4962. ~ Rkps jest papierowym kodeksem z XV w., liczącym 217 kart. Zawiera odpisy prowincjonalnych ustaw i konstytucji. Liczne są polskie glosy tekstowe oraz dopiski na marginesach, będące terminami prawniczymi, nazwami chorób, miesięcy a także roślin. Rostafiński wydał te ostatnie, zapisane na marginesie k. 170v. W ogóle nie zamieszcza on opisu rkpsu, ocenia tylko botaniczne słownictwo tego źródła jako poprawne. Wszystkie glosy polskie z tego rkpsu wydał Michał Muszyński na s. 243-247 Pamiętnika Biblioteki Kórnickiej, zesz. 9-10 w drugiej części opracowania Glosy, zapiski i niektóre teksty polskie w starych drukach i rękopisach Biblioteki Kórnickiej do r. 1550. Znajduje się tu także jeden wyraz pominięty przez Rostafińskiego - oman, który ukaże się w suplemencie. Glosy wydane przez M. Muszyńskiego, zarówno wyrazy łacińskie, jak i polskie, różnią się w wielu wypadkach, czasem nawet bardzo, od lekcji glos u Rostafińskiego. Raczej należy sądzić, że poprawniej czytał Rostafiński. Muszyński ocenia glosy polskie, zarówno tekstowe jak i marginalne, z wyjątkiem jednej karty, na 1 połowę XVI w., a słowniczek łacińsko-polski z k. 170v na połowę XV w. W Sstp materiał cytowano z datą XV p. post. bądź XV. ~ Cf. GIKórn II poz. 15.
