rękopisu:
1475
tekstu polskiego: 1475
Postać materiału polskiego
Charakterystyka zawartości
Autor: -
Rodzaj: tekst prozaiczny
Typ: -
Rostafiński Józef, Średniowieczna historia naturalna w Polsce, cz. I. Symbola ad historiam naturalem medii aevi. Plantas, animalia, lapides et cetera simplicia medicamenta quae Polonia adhibebantur inde a XII usque ad XVI saeculum [...] collegit [...], cz. II. Collectanea scientiam naturalem qualis medii aevi temporibus in Polonia viguit illustrantia. Materiały źródłowe do słownictwa przyrodniczego średnich wieków w Polsce, Kraków 1900.
Wisłocki Władysław, Katalog rękopisów Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Akademia Umiejętności, Kraków 1877-1881.
Materiał cytowano z tomu II według kur- sywnej numeracji zamieszczonej przez wydawcę. Autor umieszcza w transliteracji także synonimikę łacińską. Charakterystykę źródeł i objaśnienia średniowiecznych nazw botanicznych zamieścił Rostafiński w tomie I. W Sstp prawie zawsze przedrukowywano te znaczenia. W nielicznych wypadkach niewątpliwych pomyłek wydawcy Sstp identyfikował nazwy samodzielnie. Systematyczne polskie nazwy botaniczne podawano za kluczem do oznaczania roślin: Władysław Szafer, Rośliny polskie, Warszawa 1953. Na końcu I tomu Rostafiński umieszcza trzy indeksy: 1. łaciński indeks rodzajów roślin - Genera plantarum at animalium; 2. łaciński indeks nazw roślin - Index nominum propriorum; 3. spis polskich nazw (przy zestawieniach układ alfabetyczny wg rzeczowników). Większość materiału ekscerpował własnoręcznie do magazynu Sstp sam Józef Rostafiński. Materiał niewyekscerpowany rozpisywał każdy autor botanicznego hasła wg cz. II Średniowiecznej historii naturalnej w Polsce, uprzednio wyszukując w cz. I odpowiednie numery nazw. Wydawca przedstawia następujące XV-wieczne rkpsy i inkunabuły (u Rostafińskiego w cz. II Materiały źródłowe jest ciągła numeracja rkpsów i inkunabułów z w. XV i XVI, przy czym nie są one ułożone chronologicznie):
6. Rkps Biblioteki Jagiellońskiej nr 1891. Znajduje się on w Materiałach na stronach 95-105 i obejmuje nry polskich nazw 2912-3274. ~ Rkps jest papierowym kodeksem z r. 1475 (Rostafiński mylnie drukuje w Symbolach I na s. 51 rok 1446). Wisłocki w Katalogu oraz A. Bednarski na s. 46 swojej pracy Materiały do dziejów medycyny polskiej (cf. BednMed poz. 2) podają krótki opis tego rkpsu i jego zawartość. Cały pisany jest przez Klemensa Bujaka z Gostynia. Na kilku kartach jest jego nazwisko. Na k. 26v-27 rubryką wpisana notka ręką Klemensa z Gostynia: Liber pro Stanislao Simplak de [...]. Kodeks zawiera różne teksty. Na początku jest herbarz z polskimi glosami. Na pierwszych 64 kartach znajdują się wpisane w tekst glosy polskie, co świadczy o tym, że rkps jest kopią z jakiegoś pierwowzoru. Na kilku następnych kartach zapisany jest w dwóch kolumnach słowniczek łacińsko-polski do poprzedniego tekstu. Od k. 80 do 112 opisane są lecznicze właściwości roślin (Virtutes herbarum) z polskimi tytulikami rozdziałów. W dalszej części rkpsu także znajdują się polskie nazwy roślin. Wisłocki w Katalogu nie drukuje żadnych glos polskich z tego rkpsu. Oceniając polski materiał językowy, Rostafiński pisze, że przynosi on przeważnie nazwy najpospolitszych roślin, znajduje się tam tylko „wyjątkowo kilka produktów zagranicznych” (Symbola I s. 51). Nazwy zwykle poprawne, choć zdarzają się też błędy. W Sstp materiał drukowano z datą 1475.
