(Trzmiel) Czmiel, Przmiel, Pszczmiel, Szczemiel, Szczmiel

w opracowaniu

nr hasła: 678

Fleksja

rzeczownik
Widok zaawansowany
rodzaj: męski

przypadek liczba
pojedynczapodwójnamnoga
mianownik czmiel
przmiel
pszczmiel
szczemiel
szczmiel
--
dopełniacz szczmielu
--
celownik ---
biernik ---
narzędnik ---
miejscownik ---
wołacz ---

Semantyka

Definicje
zool. 'trzmiel, może też truteń lub inny owad' - 'Bombus sp., bombus terrestris, fortasse etiam fucus vel aliud animal volaticum'
  • Fuge, gl. sc. tu homo, fuci, sczcmyeIv, torpescentis ignauiam, ne per tuam desidiam naturi caIoris ignicuIus extingwatur 1466 R XXII (1.1) - 11
  • Mellis stillicidia in floribus apem lingentem bibio, szczmel, repperit 1436 R XXIII (2) - 278
  • Sed verum est, quia apis recipit meI in floribus, sed czmel in spinis XV in. GlKazB II (5) - 99
  • Fusarius przmyel 1472 Rost (1) - nr 1149
  • Scabro sczmyeI ca 1455 JA XIV (1) - 490
  • Asilus (...) est musca stimulans bowes uel turbans apes Wersus Turbat asilus apes miseres succurrit asilum vlg. [[sezye]] szczmyel 1440 RozPaul - 27r
  • *Ostrum est vermis quidam vlg. szczmyel 1442 WokRacz - 153v
  • <O>estrum (...) est quodam genus muscarum sc. azile Et dicitur grece a sono quem facit Item oestrum quandocumque capitur per sapiencia vel spiritum prophetico quia sicut oestri animalia mouent de pugna ita et spiritus prophetam vel est vermis quedam al. sczemel RozOss I - 138ra
  • Atacus sczmyel ca 1500 WokLub - 15r
  • Fucus est animal maior ape non mellificans sed aliis mel comedens Etiam dicitur color quo mulieres se depingunt trad albo psczmyel albo rvmyenydlo vel oszą ca 1500 WokLub - 55r
bot. por. Sstp

Zapożyczenie

–

Uwagi

–

Bibliografia

–

Odsyłacze

–

Sstp

Sstp IX 206b
PDF

Errata

-

Jak cytować?

BLŚP, hasło nr 678, www.blsp.ijp.pan.pl, [dostęp: 21-04-2025 r.]
oprac. DP
Wszelkie prawa zastrzeżone 2024 © Baza Leksykalna Średniowiecznej Polszczyzny