Kobyła
rodzaj: żeński
liczba pojedyncza |
przypadek |
forma |
poświadczenie |
mianownik |
- |
- |
dopełniacz |
kobył-y |
1386 Pozn - nr 6 |
celownik |
kobyl-e (ł:l) |
1398 Pyzdr - nr 80 |
biernik |
kobył-ę |
1389 Pozn - nr 54 |
narzędnik |
- |
- |
miejscownik |
- |
- |
wołacz |
kobył-a |
XV med. Zab (18) - 516 |
liczba podwójna |
przypadek |
forma |
poświadczenie |
mianownik |
- |
- |
dopełniacz |
kobył-u |
1404 HubeZb - 111 |
celownik |
- |
- |
biernik |
- |
- |
narzędnik |
- |
- |
miejscownik |
- |
- |
wołacz |
- |
- |
liczba mnoga |
przypadek |
forma |
poświadczenie |
mianownik |
- |
- |
dopełniacz |
kobył-ø |
1396 Pozn - nr 1 |
celownik |
- |
- |
biernik |
- |
- |
narzędnik |
- |
- |
miejscownik |
- |
- |
wołacz |
- |
- |
Definicje
por. Sstp1. 'samica konia, klacz' - 'equa, equi femina'2. 'zapora drewniana wzbraniająca wstępu do miasta, grodu, wsi, obozu' - 'repagulum ligneum, quo aditus ad oppidum, pagum, ad castra prohibebatur'- Keyon (...) est lignum extensum ante vias castrorum uel ciuitatum in sedicionibus ad defensiones cetera vide vbi de [c] *kobilia 1442 WokRacz - 130
Hasło Sstp Kobyła rozdzielone w erracie na Kobyła i Kobyły (pl tantum).