Kilko, Kielko

w opracowaniu

nr hasła: 4201

Fleksja

liczba pojedyncza
przypadek rodzaj męskirodzaj żeńskirodzaj nijakirodzaj nieznany/wspólny
mianownik ---kielko
dopełniacz ----
celownik ----
biernik ---kielko
narzędnik ----
miejscownik ----
wołacz ---kielko
liczba podwójna
przypadek rodzaj męskirodzaj żeńskirodzaj nijakirodzaj nieznany/wspólny
mianownik ----
dopełniacz ----
celownik ----
biernik ----
narzędnik ----
miejscownik ----
wołacz ----
liczba mnoga
przypadek rodzaj męskirodzaj żeńskirodzaj nijakirodzaj nieznany/wspólny
mianownik ----
dopełniacz ----
celownik ----
biernik ----
narzędnik ----
miejscownik kielko
kilko
---
wołacz ----

Semantyka

Definicje
por. Sstp
  • Stalo szye po kelko dny (non post multos dies Luc 15, 13), starschy zebravschy vschytko ymyenye y poszedl v dalyekye strony XVI in. Rozm - 386
  • Kelko gest dnwo (pro dnow, quot sunt dies) slvghy Twego? ca 1400 Fl - 118, 84
  • A po kylko dny (post aliquot dies)... Maczey... zaplaczil thy pyenyądze 1449 Sul (1.1) - 51
  • Kelko sliszeli y poznaly iesmi ie (quanta audivimus et cognovimus ea) y oczczowe naszi powadali sø nam, ne sø vtaiona od sinow gich ca 1400 Fl - 77, 3
  • Kelco zglobyl se iest neprzyaczel w swøtem (quanta malignatus est inimicus in sancto)! ca 1400 Fl - 73, 4

Zapożyczenie

Uwagi

Bibliografia

Odsyłacze

Sstp

Sstp III 278b
PDF

Errata

-