Oblubieniec
rodzaj: męski
liczba pojedyncza |
przypadek |
forma |
poświadczenie |
mianownik |
oblubieniec-ø |
ca 1409 Gn gl. - 70rb |
dopełniacz |
oblubieńc-a (e:ø) |
XVI in. Rozm - 25 |
celownik |
oblubieńc-u (e:ø) |
XVI in. Rozm - 134 |
biernik |
oblubieńc-a (e:ø) |
ca 1409 Gn gl. - 70rb |
narzędnik |
oblubieńc-em (e:ø) |
XVI in. Rozm - 36 |
miejscownik |
- |
- |
wołacz |
oblubieńcz-e (e:ø) |
XVI in. Naw - 68r |
liczba podwójna |
przypadek |
forma |
poświadczenie |
mianownik |
- |
- |
dopełniacz |
- |
- |
celownik |
- |
- |
biernik |
- |
- |
narzędnik |
- |
- |
miejscownik |
- |
- |
wołacz |
- |
- |
liczba mnoga |
przypadek |
forma |
poświadczenie |
mianownik |
- |
- |
dopełniacz |
- |
- |
celownik |
- |
- |
biernik |
- |
- |
narzędnik |
- |
- |
miejscownik |
- |
- |
wołacz |
- |
- |
Definicje
'narzeczony, pan młody, też mąż, małżonek' - 'sponsus, item maritus, coniunx' por. Sstp- O modlytwye blogoslavyoney dzyevycze Marie, kyedy yey kazano Iozepha poyącz oblyvbyenczem (cum cogeretur Ioseph ducere in sponsam) XVI in. Rozm - 36
- Ya thez szye thobye modlya, moy myly obylvbyencze XVI in. Naw - 68r
- Gaudere debemus, quia ipsa sponso suo multum supplicat, yscy svego oblubencza prosy, pro sua familia ca 1409 Gn gl. - 70rb
- Ten Iozephovy, oblyvbyenczv Marye (Mariae sponso), vyelye dobrego czynyl XVI in. Rozm - 134
- V mego oblvbyencza (in atrio sponsi mei) zawzdy yest pewne (pro pelne) pyenye XVI in. Rozm - 25
- Secundo ostenditur, qualis sit sponsus et ostenditur, quod sit potens yscy oblubenecz svøte Agaty byl gest moczny ca 1409 Gn gl. - 70rb