Obrócenie
rodzaj: nijaki
liczba pojedyncza |
przypadek |
forma |
poświadczenie |
mianownik |
- |
- |
dopełniacz |
obroceni-a |
XV med. SKJ V (1) - 268 |
celownik |
obroceni-u |
1455 BZ (1) - Is 49, 6 |
biernik |
- |
- |
narzędnik |
obroceni-m |
ca 1400 Fl - Ath 33 |
miejscownik |
obroceni-u |
ca 1400 Fl - 9, 3 |
wołacz |
- |
- |
liczba podwójna |
przypadek |
forma |
poświadczenie |
mianownik |
- |
- |
dopełniacz |
- |
- |
celownik |
- |
- |
biernik |
- |
- |
narzędnik |
- |
- |
miejscownik |
- |
- |
wołacz |
- |
- |
liczba mnoga |
przypadek |
forma |
poświadczenie |
mianownik |
- |
- |
dopełniacz |
- |
- |
celownik |
- |
- |
biernik |
- |
- |
narzędnik |
- |
- |
miejscownik |
- |
- |
wołacz |
- |
- |
Definicje
por. Sstp- W obroczenu neprzyaczela mego opak, rozboleiø se (in convertendo inimicum meum retrorsum, infirmabuntur) ca 1400 Fl - 9, 3
- Gensze yakokoly Bog gest y czlowek, ne dwa wszdy, ale geden gest Kristus. Geden zagiscze ne obroczenym boszstwa w czalo (unus autem non conversione divinitatis in carne), ale przyyøczym czloweczstwa w Boga ca 1400 Fl - Ath 33
- Malo gest, abi bil mmye slvga kv wzbvdzenyv pokolenya Iacobowa a kwasv israhelskich kv obrocenyv (ad suscitandas tribus Iacob et faeces Israel convertendas). Dalem cyø w szwyatlo poganom 1455 BZ (1) - Is 49, 6
- Et nos eciam exemplo ipsorum non debemus differre ad Christum conversionem, obroczenya, nostram XV med. SKJ V (1) - 268