rodzaj: męski
| przypadek |
liczba |
| pojedyncza | podwójna | mnoga |
| mianownik |
bojewnik
| - | bojownicy
|
| dopełniacz |
- | - | bojowników
|
| celownik |
- | - | - |
| biernik |
- | - | - |
| narzędnik |
- | - | - |
| miejscownik |
- | - | - |
| wołacz |
- | - | - |
Definicje
por. Sstp- Wzidzi<e> s starszimi na czolo woysky, a ogarnyon søøcz pomoczø boyownikow (ascendit cum senioribus in fronte exercitus, vallatus auxilio pugnatorum) 1455 BZ (1) - Jos 8, 10
- Cy to... bily przesylny a wiborny boiownyci (hi quoque... erant fortissimi et egregii pugnatores) 1455 BZ (1) - I Par 12, 1
- Propugnator boyewnyk (ego, qui loquor iustitiam et propugnator sum ad salvandum Is 63, 1) ca 1470 MamLub - 204
