Ucieczenie
rodzaj: nijaki
liczba pojedyncza |
przypadek |
forma |
poświadczenie |
mianownik |
ucieczeni-e |
ca 1450 Gloger - 51 |
dopełniacz |
ucieczeni-a |
1449 Sul (1.1) - 4 |
celownik |
ucieczeni-u |
XVI in. Rozm - 633 |
biernik |
ucieczeni-e |
XVI in. Rozm - 672 |
narzędnik |
- |
- |
miejscownik |
ucieczeni-u |
XVI in. Rozm - 657 |
wołacz |
- |
- |
liczba podwójna |
przypadek |
forma |
poświadczenie |
mianownik |
- |
- |
dopełniacz |
- |
- |
celownik |
- |
- |
biernik |
- |
- |
narzędnik |
- |
- |
miejscownik |
- |
- |
wołacz |
- |
- |
liczba mnoga |
przypadek |
forma |
poświadczenie |
mianownik |
- |
- |
dopełniacz |
- |
- |
celownik |
- |
- |
biernik |
- |
- |
narzędnik |
- |
- |
miejscownik |
- |
- |
wołacz |
- |
- |
Definicje
por. Sstp- Yako apostolovye po tem vczyeczenyv myedzy sobą gadaly XVI in. Rozm - 657
- Tho vczyeczenye znamyenvyą (leg. znamienuje) svyątą cerkew v *oplupyenyv oltarzow v Vyelky Czvartek XVI in. Rozm - 672
- Przezto tako dlugo myly Iesus odvloczyl sve yaczthvo, aby yego zvolyenyczy myely czass kv vczyeczenyv XVI in. Rozm - 633
- Przebiwacze tego myascza przysząngą, iako wynowaczcza yąncz nye mogli any gemv prziczini vczeczenya daly (nec occasionem effugiendi dederunt) 1449 Sul (1.1) - 4
- Troiakø rzeczø bødze czistota schowana: pyrzwa iest richle vczeczenye od zlich mysly ca 1450 Gloger - 51