1. Mir, Mier

w opracowaniu

nr hasła: 10395

Fleksja

rzeczownik
rodzaj: męski

przypadek liczba
pojedynczapodwójnamnoga
mianownik mir
--
dopełniacz mieru
miru
--
celownik ---
biernik mir
--
narzędnik mirem
--
miejscownik mierze
mirze
--
wołacz ---

Semantyka

Definicje
por. Sstp
  • Gdyby... glowa zabytha albo czokolwyek gynnego nyerzadnego vczynyono..., mozely thego myeru zlomcza w zawyeszony czasz szka[r]zacz? ca 1500 OrtMac - 39r
  • Chczely ten czlowyek foldrowacz szwe gymyenye, o tho muszy on vczynycz w rok y w dzyen pothym albo odthychmyast, yako go vpewnyono w myerze ca 1500 OrtMac - 69v
  • Poslaly posli ku sinom Benyamynowim, gisz bily na gorze Remmon, y przikazaly gym, abi ge spoymowaly z myrem (ut eos susciperent in pace) 1455 BZ (1) - Jud 21, 13
  • Czszo Micolay pobral Symona, to gi pobral penadze na mirze 1387 Pozn - nr 30
  • Iaco Potrek do Kaliszkego slal zøndayø miru drzewey, nisz w zemi zawadzil, an mu go ne *chdzal dacz 1400 Pozn - nr 446
  • Ysze Sandzivoy ne slubował Andrzegewy ot swich ludzy sza mir 1399 RtGn - nr 54
  • Ideo nos facientes perpetualem, videlicet mir, elegimus... sex antiquos viros (1359) XVI DokMp IV - 114

Zapożyczenie

Uwagi

Bibliografia

Odsyłacze

Sstp

Sstp IV 282a
PDF

Errata

-