rzucił się

w opracowaniu

nr formy: 5993
Inuadere anlauffen oder angan rzvczycz szyą cum impetu, vnde solemus dicere: invasit in me vlg. rzvczyl szya ną myą id est super me ca 1500 WokLub - 69r

Opis gramatyczny

Konstrukcja czasownikowa
Hasło: Rzucić się (czasownik)
Forma: rzucił się
Analiza fleksyjna:
Temat Końcówka Alternacja
rzuciłø
się
Osoba: 3.
Liczba: pojedyncza
Rodzaj: męski
Forma lub konstrukcja czasownikowa: forma osobowa
Tryb: oznajmujący
Strona: zwrotna
Czas: przeszły
Hasło: Rzucić się (czasownik)
Forma: rzucił
Analiza fleksyjna:
Temat Końcówka Alternacja
rzucił ø
Leksem: czasownik
Fleksem: imiesłów cz. przesz. czynny II
Liczba: pojedyncza
Przypadek: mianownik
Rodzaj: męski
Aspekt: dokonany
Zanegowanie: niezanegowana
Typ odmiany: prosta
Hasło: Się (zaimek zwrotny)
Forma: się
Analiza fleksyjna:
Temat Końcówka Alternacja
się
Leksem: zaimek zwrotny
Fleksem: się
Nosowość: nosowa

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 90.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 90.