dziurawy

w opracowaniu

nr formy: 29521
Futilis dicitur illud quod nihil potest retinere, proprie eyn seyhe, dzyvravy, ut cri<brum> ca 1500 WokLub - 56r

Opis gramatyczny

Hasło: Dziurawy (przymiotnik)
Forma: dziurawy
Analiza fleksyjna:
Temat Końcówka Alternacja
dziurawy
Leksem: przymiotnik
Fleksem: przymiotnik
Liczba: pojedyncza
Przypadek: mianownik
Rodzaj: męski
Stopień: równy
Typ odmiany: złożona

Uwagi

W Sstp wydrukowano ze skrótem Erz 17.

Bibliografia

Erzepki B. 1908: Przyczynki do średniowiecznego słownictwa polskiego. I. Glosy polskie wpisane do łacińsko-niemieckiego słownika drukowanego w roku 1490, “Roczniki Towarzystwa Przyjaciół Nauk Poznańskiego” XXXIV, s. 17.