W Sstp brak tego cytatu.

Zdaniem wydawcy glos z tego zabytku pisarz miał tendencję do opuszczania końcowych liter niektórych wyrazów. Być może glosa mogła mieć postać "dwanaściekroć" albo "dwanaście razy". Zapis odnotowany przez wydawcę nie wymaga emendacji, wobec czego zostawiono go bez zmian i zinterpretowano jako liczebnik główny.

Brückner A. 1895: Z rękopisów petersburskich, cz. II: Średniowieczne słownictwo polskie, „Prace Filologiczne” V, s. 6.